خوش سرود. [ خوَش ْ / خُش ْ س ُ] (ص مرکب ) خوش نغمه . خوش آواز. خوش آهنگ : مشک جعد و مشک خط و مشک ناف و مشکبوی خوش سماع و خوش سرود و خوش کنار و خوش زبان . منوچهری .

خوش سرود

خوش سماع

خوش کنار

خوش زبان

خوش صوت

خوش نغمه

خوش سرای

خوش صفیر

خوش اندرخوش

خوش حنجره

خوش سیر

بزرگ شدن

وابسته به دوران ملکه ویکتوریا

اقتضاض

outfly

انگم

ابوالعالیة

لغت‌نامه دهخدا