خوش عیشیلغتنامه دهخداخوش عیشی . [ خوَش ْ / خُش ْ ع َ/ ع ِ ] (حامص مرکب ) رفاه حال . (یادداشت مؤلف ). نعم . نعومت : و پیوسته آن مدت را گذرانیده به فکاهت و خوش عیشی و افسانه . (ترجمه ٔ محاسن اصفهان ).
