ترجمه مقاله

خوش پائین

لغت‌نامه دهخدا

خوش پائین . [ خوَش ْ / خُش ْ ] (اِخ ) دهی است از دهستان میان آباد بخش اسفراین شهرستان بجنورد واقع در جنوب خاوری میان آباد. این ده در جلگه قرار دارد با هوای گرم و 388 تن سکنه . آب آن از رودخانه و محصول آن غلات و بنشن و زیره و پنبه . شغل اهالی زراعت و مالداری و قالیچه بافی و راه آن مالرو است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9).
ترجمه مقاله