خوش سرایلغتنامه دهخداخوش سرای . [ خوَش ْ / خُش ْ س َ ] (نف مرکب ) خوش آواز. نیکوسراینده . خوش نغمه : نگه داشت در طاق بستانسرای یکی نامور بلبل خوش سرای .سعدی .