خوش لقائی

خوش لقائی . [ خوَش ْ / خُش ْ ل ِ ] (حامص مرکب ) خوب رویی . تازه رویی . خوش منظری :
بشغل دل و رنج تن کم نکردی
ازین تازه رویی وزین خوش لقایی .

فرخی .