خوش هوالغتنامه دهخداخوش هوا. [ خوَش ْ / خُش ْ هََ ] (اِ مرکب ) هوای نیک . هوای لطیف . (ناظم الاطباء). || (ص مرکب ) صاحب هوای خوب . مفرح . مسرت انگیز. (یادداشت مؤلف ).
