خوپلهلغتنامه دهخداخوپله . [ خوَپ ْ / خُپ ْ ل َ / ل ِ ] (ص ) ابله . نادان . (برهان قاطع) (ناظم الاطباء) : من خوپله در سبلت افکنده بادی چو در ریش خشک از ملاقات شانه .انوری .
