خویشتن پرورلغتنامه دهخداخویشتن پرور. [ خوی / خی ت َ پ َرْ وَ ] (نف مرکب ) تربیت کننده ٔ نفس خود. تعلیم دهنده ٔ نفس خود. || تن پرور. خوش گذران .