خویشتن پروریلغتنامه دهخداخویشتن پروری . [ خوی / خی ت َ پ َرْ وَ ] (حامص مرکب ) عمل تربیت نفس . || تن پروری . کنایه از خوشگذرانی . کنایه از تنبلی و بیقیدی .
