خیانت گری
لغتنامه دهخدا
خیانت گری . [ ن َ گ َ ] (حامص مرکب ) عمل خیانتگر. عمل خائن :
از خیانتگری است بدنامی
وز بدی هست بد سرانجامی .
کام دل هست و کامرانی هست
در خیانت گری چه آری دست .
از خیانتگری است بدنامی
وز بدی هست بد سرانجامی .
نظامی .
کام دل هست و کامرانی هست
در خیانت گری چه آری دست .
نظامی .