خیبةلغتنامه دهخداخیبة. [ خ َ ب َ ] (ع مص ) ناامید گردیدن . || زیان کار شدن . || کافر و ناسپاس گردیدن . || نرسیدن بمطلوب . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
