خیرمندلغتنامه دهخداخیرمند. [ خ َ / خ ِ م َ ] (ص مرکب ) صاحب خیر. باخیر. بابرکت . باخیر و برکت : شاه نامش خجسته دید بفال گفت کای خیرمند چاره سگال .نظامی .
