خیس

خیس . (ع ص ، اِ) درخت انبوه . || انبوه از حلفا و قصب . ج ، اخیاس . || بیشه ٔشیر. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). کنام شیر. (یادداشت مؤلف ). ج ، اخیاس :
رها کنند پلنگان شخ و هزبران خیس .

مختاری .

|| شیر. لبن . || نیکویی . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). منه : اقل اﷲ خیسه .