خیفقلغتنامه دهخداخیفق . [ خ َ ف َ ] (ع ص ، اِ) بیابان فراخ . || اسبان و شتر مادگان و شترمرغان نیک تیزرو. || زن که بغلهای رانش دراز و استخوانهای وی باریک باشد و گام دور دور نهد. || سختی . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
