خیمه ٔ بلند
لغتنامه دهخدا
خیمه ٔ بلند. [ خ َ / خ ِ م َ / م ِ ی ِ ب ُ ل َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از آسمان . فلک . گردون :
چند گردی گردم ای خیمه ٔ بلند
چند تازی روز و شب همچون لوند.
چند گردی گردم ای خیمه ٔ بلند
چند تازی روز و شب همچون لوند.
ناصرخسرو.