خیمه ملکونلغتنامه دهخداخیمه ملکون . [ خ َ / خ ِ م َ / م ِ م َ ] (اِخ ) عبارت از خیمه ٔ کوچکی بود که تمثال بت در آن می نهادند. (قاموس مقدس ).