دارالخیل
لغتنامه دهخدا
دارالخیل . [ رُل ْ خ َ ] (اِخ ) از قصرهای خلفای عباسی در بغداد. کاخی بود بسیار عظیم و ایوانی داشت که طول و عرض آن هر یک هزار ذراع بود و در اعیاد، و هنگام ورود رسولان و پیکان دیگر کشورها در هرطرف آن پانصد اسب سوار می ایستاد. (معجم البلدان ).
