دارالسلطنه . [ رُس ْ س َ طَ ن َ ](ع اِ مرکب ) پایتخت . دارالخلافه . || لقب تبریز. || لقب اصفهان . || لقب تهران . || قزوین . و آن را باب الجنه نیز گویند. || لقب کابل . || لقب لاهور. || لقب هرات . (مسکوکات ایران رابینو ص 98).

دارالسلطنه

دارالسعاده

دارالدوله

دارالنصره

دارالملک

دارالنصر

دارالموحدین

لقب

ملقب

لَا تَنَابَزُواْ

لقیب

دامغان

calix

علی بدلیسی

پی فراخ

حلال زاده

mucks

لغت‌نامه دهخدا