داربان

داربان . (اِخ ) ملکی بود بر بعضی از شام و موصل و در کتاب سیر چنان است که از آل جفنه بود و بتی داشت ، نام آن افلون (ظاهراً: قلون ) و بیرون شهرش آورده بود و آتشی عظیم بلند کرده و می گفت : هر که این بت را سجده نکنددر آتش اندازمش ... (مجمل التواریخ و القصص ص 223).