داغ گذاشتن
لغت‌نامه دهخدا
داغ گذاشتن . [ گ ُ ت َ ] (مص مرکب ) اثر داغ پدید آوردن بر. داغ کردن :
کوش تا دل بتماشای جهان نگذاری
داغ افسوس بر آئینه ٔ جان نگذاری .
روزی که عشق داغ مرا بر جگر گذاشت
از شرم لاله پای بکوه و کمر گذاشت .
کوش تا دل بتماشای جهان نگذاری
داغ افسوس بر آئینه ٔ جان نگذاری .
صائب .
روزی که عشق داغ مرا بر جگر گذاشت
از شرم لاله پای بکوه و کمر گذاشت .
صائب .
