دام افکندن
لغتنامه دهخدا
دام افکندن . [ اَ ک َ دَ ] (مص مرکب ) دام نهادن . دام انداختن . (غیاث ). تعبیه کردن دام . دام چیدن . (غیاث اللغات ). فرونهادن دام :
دام بدریا فکنده بودسلیمان
خازن انگشتری بدام برآمد.
دام بدریا فکنده بودسلیمان
خازن انگشتری بدام برآمد.
خاقانی .