دام گشتن

دام گشتن . [ گ َ ت َ ] (مص مرکب ) بصورت دام درآمدن . صورت تله و دام بخود گرفتن . شکل دام یافتن . || آلت گرفتاری و وسیله گرفتار آمدن شدن . تله شدن . وسیله ٔ گرفتاری گردیدن :
کنون نام چوبینه بهرام گشت
همان تخت سیمین ترا دام گشت .

فردوسی .

دام تو گشته ست جهان و چنه
اسب و ستامست و ضیاع و غلام .

ناصرخسرو.

|| کنایه از بازی دادن و دام گستردن . || خلاصی از دام . (برهان ). (اما ظاهراً این معنی بر اساس نیست ).