دانش آور
لغتنامه دهخدا
دانش آور.[ ن ِ وَ ] (نف مرکب ) آورنده ٔ دانش . حامل علم . عرضه کننده ٔ دانش و علم و فضل . عالم . دانشمند :
آن دانش آوری که رزین فهم فیلسوف
در بحر دانشش نتواند زدن شنا.
آن دانش آوری که رزین فهم فیلسوف
در بحر دانشش نتواند زدن شنا.
اسدی .