دانه فشاندن
لغتنامه دهخدا
دانه فشاندن . [ ن َ / ن ِ ف ِ دَ ] (مص مرکب ) پاشیدن دانه . پراکندن دانه . افشاندن دانه . ریختن دانه :
هر که دانه نفشاند بزمستان در خاک
ناامیدی بود از دخل بتابستانش .
هر که دانه نفشاند بزمستان در خاک
ناامیدی بود از دخل بتابستانش .
سعدی .