داهفةلغتنامه دهخداداهفة. [ هَِ ف َ ] (ع ص ) نعت فاعلی مؤنث از مصدر دهف ، به معنی سخت گرفتن : داهفة من الناس ؛ مرد مسافر دور از اهل . (منتهی الارب ). داهفةمن الابل ؛ شتر مانده ٔ از درازی سفر. (منتهی الارب ).
