داه ودو

داه ودو. [ هَُ دُ ] (عدد مرکب ) دوازده . دو باضافه ٔ ده . داه صورتی از ده است و «داه و دو» یعنی ده بعلاوه ٔ دو. عدد بعد از یازده و قبل از سیزده . || (اِ مرکب ) مجازاً دوازده برج :
ابر داه ودو هفت شد کدخدای
گرفتند هریک سزاوار جای .

فردوسی .