داود

داود. [ وو] (اِخ ) ابن سلم . مولی بنی تمیم بن مرة از شاعران مخضرمی در دولت اموی و عباسی است . در مدینه مسکن داشت او را بسبب کثرت سیاهی «آدم » میگفتند و از لحاظ صورت و رفتار زشت روترین و آزمندترین افراد بود. از مدینه به دمشق رفت و بر حرب بن خالدبن یزیدبن معاویه درآمد و او را شعر گفت . (معجم الادباء چ اروپا ج 4 ص 181).