داودلغتنامه دهخداداود. [ وو ] (اِخ ) ابن القاضی احمدبن ابی داود. ادیب و شاعر و فاضل بود و دوست محمدبن بشیر ریاشی شاعر مشهور. ابن بشیر نزد وی بسیار آمدورفت میکرده است . رجوع به معجم الادباء چ اروپا ج 4 ص 190 شود.
