دایگانی
لغتنامه دهخدا
دایگانی . [ ی َ / ی ِ ] (حامص ) دایگی . پرورشگری . عمل دایگان . عمل دایه . حضانت :
ازآن مهتران چار زن برگزید
که اندر گهر بد نژادش پدید
دو تازی دو دهقان ز تخم کیان
ببستند بر دایگانی میان .
چو خوزانی بگاه دایگانی
چو نابینا بگاه دیده بانی .
دورانش بحکم دایگانی
پرورد بشیر مهربانی .
ازآن مهتران چار زن برگزید
که اندر گهر بد نژادش پدید
دو تازی دو دهقان ز تخم کیان
ببستند بر دایگانی میان .
فردوسی .
چو خوزانی بگاه دایگانی
چو نابینا بگاه دیده بانی .
فخرالدین اسعد (ویس و رامین ).
دورانش بحکم دایگانی
پرورد بشیر مهربانی .
نظامی .