دای
لغت‌نامه دهخدا
دای . (اِ) هر چینه و رده و مرتبه را گویند از دیوار گلی . هر رده ٔ چینه و مهره ٔ دیوار گلی . داو. (برهان ). چینه ، یعنی مرتبه ای از مراتب دیواری که از گل سازند. (آنندراج ) :
هرچه بدان خانه نوآیین بود
خشت پسین دای نخستین بود.
پی دیوار ایمان بود کارش
ولی شد چاردای از چاریارش .
هرچه بدان خانه نوآیین بود
خشت پسین دای نخستین بود.
نظامی .
پی دیوار ایمان بود کارش
ولی شد چاردای از چاریارش .
جامی .
