دباءلغتنامه دهخدادباء. [ دَب ْ با ] (ع ص ) تأنیث اَدَب ّ. دببة. زن بسیارموی . (منتهی الارب ). || زن که موی اولین و کوچک و نرم بر تن وی برآمده باشد.