دبة

دبة. [ دَب ْ ب َ ] (ع اِ)کدو. || خنور روغن . (منتهی الارب ). رجوع به دبه مأخوذ از تازی در ماده ٔ بعد شود. || آوندیست تخم را. || تل ریگ . || ریگ توده ٔ سرخ . || ریگ مستوی . || زمین هموار. || یکبار نرم گام زدن . (اسم است مرة را از دَبیب ). ج ، دِباب . (منتهی الارب ). || چیز بسیار نرم کوفته . دقیق . || موی کوچک و نرم که بر روی باشد. ج ، دَب ّ. || آوندیست از آبگینه بشکل مرغابی . (منتهی الارب ).