دبس

دبس . [ دَ ] (اِخ ) دوس . نام گدایی زفت . نعت گدایی سمج که عباس نام داشت . نعت عباس نامی مثل در زفتی گدایی . مردی مبرم در گدایی :
گفت خدمت آنکه بهر ذل نفس
خویش را سازی تو چون عباس دبس .

مولوی .

رجوع به دوس و رجوع به عباس دوس و غیاث اللغات شود.