دبیر
لغت‌نامه دهخدا
دبیر. [ دَ ] (اِخ ) نجم الدین علی بن عمربن علی شافعی الکاتبی قزوینی مکنی به ابوالحسن از معاصران هلاکوخان بودو از خاندان دبیران قزوین متوفی به سال 675 هَ . ق .و از حکما و دانشمندان رصد و ریاضیات و حساب . کتب بسیار از جمله شرح کشف و حکمت عین و جامع الدقائق و رسالة الشمسیة در منطق از مصنفات اوست . (از تاریخ گزیده چ اروپا ص 811). و رجوع به کاتبی علی بن عمر شود.
