دخلةلغتنامه دهخدادخلة. [ دِ ل َ / دُ ل َ / دَ ل َ ] (ع اِ) راز و نهانی و باطن کار و نیت مرد و نهانی او: دخلةالرجل . (منتهی الارب ). دخلت : به خبث نخله و فساد دخله و رجس اعتقاد و قبح الحاد موصوف و معروف بود. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ).
