دراویدیان

دراویدیان . [ دِ ] (اِخ ) نام پرجمعیت ترین نژادهای ساکن هند پیش ازورود مهاجمین آریائی . امروزه این نام به گروهی از ساکنین هند جنوبی به استثنای سواحل غربی اطلاق میشود که قسمت عمده ٔ سکنه ٔ این ناحیه را تشکیل میدهند و احتمالاً از اعقاب دراویدیان پیش از تاریخ هستند. بعضی از نژادشناسان ، دراویدیان را بدو دسته ٔ شمالی و جنوبی تقسیم کرده اند: دسته ٔ اول شکارچی یا روستائی بدوی اند و دسته ٔ دوم مرکب از 5 قبیله ٔ نیمه متمدن و چندین قبیله ٔ نامتمدن میباشند. (از دائرةالمعارف فارسی ).