ترجمه مقاله

دربار

لغت‌نامه دهخدا

دربار. [ دُرر / دُ ](نف مرکب ) دربارنده . درفشاننده . درپاش :
دربار و مشکریز و نوش طبع و زهرفعل
جان فروز و دلگشا و غم زدا و لهوتن .

منوچهری .


فرق بر و سینه سوز و دیده دوز و مغزریز
دربار و مشکسای و زردچهر و سرخ رنگ .

منوچهری .


از میغ دربار زمین چون سما شده ست
وز لاله سبزه همچو سما پرضیا شده ست .

ناصرخسرو.


دگر ره گفت کای دریای دُرْبار
چو در صافی و چون دریا عجب کار.

نظامی .


ترجمه مقاله