درختینه سنبهلغتنامه دهخدادرختینه سنبه . [ دِ رَ ن َ / ن ِ سُم ْ ب َ / ب ِ ](اِ مرکب ) درختنه سنبه . پرنده ای است . (از برهان ). دارسنب . دارکوب . رجوع به درختنه سنبه و درخت سنبه شود.
