ترجمه مقاله

دردار

لغت‌نامه دهخدا

دردار. [ دَ ] (نف مرکب ) (از: در، باب + دار، ماده ٔ مضارع داشتن ) دردارنده . دارنده ٔ در. که صاحب در است .
- کوچه ٔ دردار؛ که در مدخل آن در یا دروازه نصب شده باشد و دربند دارد. || دارنده ٔ در. دارنده ٔ سرپوش . قاپاق دار. || سرپوش دار: ظرف دردار. || دربان . (برهان ). بواب . نگهبان در.
ترجمه مقاله