درداندیش
لغت‌نامه دهخدا
درداندیش . [ دَ اَ ] (نف مرکب ) اندیشنده به درد. || دردناک . دردآلود. سوزناک .
- عشق درداندیش ؛ عشقی که خاصیتش اندیشه های دردناک است . (فرهنگ لغات و تعبیرات مثنوی ) :
یار کرد او عشق درداندیش را
کلب لیسد خویش ریش خویش را.
- عشق درداندیش ؛ عشقی که خاصیتش اندیشه های دردناک است . (فرهنگ لغات و تعبیرات مثنوی ) :
یار کرد او عشق درداندیش را
کلب لیسد خویش ریش خویش را.
مولوی .
