دردسر گرفتن
لغتنامه دهخدا
دردسر گرفتن . [ دَ دِ س َ گ ِ رِ ت َ ] (مص مرکب ) به صداع مبتلی شدن . (ناظم الاطباء) :
صندل به خامه مال ز خوناب دل کلیم
کز حرف اشتیاق منش دردسر گرفت .
صندل به خامه مال ز خوناب دل کلیم
کز حرف اشتیاق منش دردسر گرفت .
کلیم (از آنندراج ).