دردپیمای
لغتنامه دهخدا
دردپیمای . [ دَ پ َ / پ ِ ] (نف مرکب ) درد پیماینده . دردکش . تحمل کننده ٔ درد به مدتی دراز. که مدتی با درد دست بگریبان است :
دردی کش عشق و دردپیمای
اندوه نشین و رنج فرسای .
دردی کش عشق و دردپیمای
اندوه نشین و رنج فرسای .
نظامی .