درستی

درستی . [ دُ س َ / دُ س ِ ] (اِخ ) درشتی . نام دختر انوشیروان است که در حباله ٔ بهرام بود. (برهان ) (آنندراج ). و آن مرکب از دُر و ستی است . (از شرح احوال رودکی ص 1105). این نام مأخوذ از هفت پیکر نظامی است ، و اگر برساخته ٔ نظامی نباشد مصحف واستی (= واشتی )، ملکه و زوجه ٔ خشایارشا باشد و نیز ممکن است کلمه آستین باشد مخفف آستینا که نام زوجه ٔ شاپور دوم بود و در اینجا زوجه ٔ بهرام پنجم دانسته شده است . (از حاشیه ٔ معین بر برهان ) :
دخت کسری ز نسل کیکاووس
دُرستی نام و خوب چون طاووس .

نظامی .