درغلطیدن

درغلطیدن . [ دَ غ َ دَ] (مص مرکب ) درغلتیدن . غلتیدن . غلطیدن :
چو می خوردیم درغلطیم هر یک با نگارینی
چو برخیزیم گرد آییم زیر کله ٔ حجله .

فرخی .

زمین چون گوی فصادان که درغلطد به خون اندر.

(از سندبادنامه ص 16).

رجوع به درغلطیدن و غلطیدن شود.