درم خوار
لغت‌نامه دهخدا
درم خوار. [ دِ رَ خوا / خا ] (نف مرکب ) هزینه کننده ٔ درم . که درم نگاه ندارد و برهم نینبارد. مقابل درم دوست و درم جوی :
تا درم خوار و درم بخش بود مرد سخی
تا درم جوی و درم دوست بود مرد لئیم .
تا درم خوار و درم بخش بود مرد سخی
تا درم جوی و درم دوست بود مرد لئیم .
فرخی .
