درنگادرنگ

درنگادرنگ . [ دَ رَ دَ رَ / دِ رَ دِ رَ ] (اِ صوت ) (از: درنگ + َا + درنگ ) ترنگاترنگ . آواز کردن زه کمان . (ناظم الاطباء). صدای طبل و کوس که پیاپی بنوازند. (از شعوری ج 1 ص 439) :
ببستند بر بختیان طبل جنگ
به گردون برآمد درنگادرنگ .

مولانا هاتفی (از شعوری ).