درنگ ساختن

درنگ ساختن . [ دِ رَ ت َ ] (مص مرکب ) تأخیر و تأنی کردن . مولیدن . کندی نمودن :
چو سازی درنگ اندر این جای تنگ
شود تنگ بر تو سرای درنگ .

فردوسی .

من اینک پس اندر چو باد دمان
بیایم نسازم درنگ و زمان .

فردوسی .

سپهدار گفتا چه سازی درنگ
بیارای رفتن پذیره به جنگ .

اسدی .

|| اقامت کردن . توقف کردن :
چو آید بر این باش و مَسْگال جنگ
چو خواهی که ایدر نسازددرنگ .

فردوسی .

بدان تا برادر بترسد ز جنگ
چو تنها بماند نسازد درنگ .

فردوسی .

|| دقت کردن . تأمل کردن :
که دانا به هر کار سازد درنگ
سر اندر نیارد به پیکار تنگ .

فردوسی .