درنی
لغتنامه دهخدا
درنی . [ دَ نا/ دُ نا ] (اِخ ) نام موضعی است . (از منتهی الارب ).
- یوم درنی ؛ موضعی است که وقعه ای برای بنی طهیة به ضد تیم اللات در آن رخ داده است . (از مجمع الامثال میدانی ).
- یوم درنی ؛ موضعی است که وقعه ای برای بنی طهیة به ضد تیم اللات در آن رخ داده است . (از مجمع الامثال میدانی ).