درودخوان
لغتنامه دهخدا
درودخوان . [ دُ خوا / خا ] (نف مرکب ) درودخواننده . دروددهنده . آفرین گوی . تحیت گوینده . ثناگوی . تحسین کننده :
ای بی نظیر ساعد بوبکر پرهنر
الحق درودخوان تو شاه جهان شده .
ای بی نظیر ساعد بوبکر پرهنر
الحق درودخوان تو شاه جهان شده .
سیدحسن غزنوی .