درود گفتن

درود گفتن . [ دُ گ ُ ت َ ] (مص مرکب ) درود کردن . خداحافظ کردن . وداع کردن . (ناظم الاطباء). تصلیة. (از منتهی الارب ). || درود دادن . سلام کردن . دعای خیر گفتن . آفرین و تحیت گفتن :
سوی طالقان آمد و مرورود
سپهرش همی داد گفتی درود.

فردوسی .

همی خورد هرکس به آوای رود
همی گفت هرکس به شادی درود.

فردوسی .

آمد از اورنگ بزرگی فرود
دست به گل درزد و گفتش درود.

میرخسرو (از آنندراج ).